Brzydka ona..Brzydki on a miłość jedna, jedyna na całe życie..
Życie zwyczajne,proste..bez wyższych szkół, dyplomów, bez biegu i wielkich sukcesów,skromne ale w trosce, szacunku i..Miłości takiej na dobre i na złe.
Była wątpliwego zdrowia,krucha, od zawsze..ciągle na coś narzekała a on cierpliwie słuchał,choć był sporo od niej młodszy, starał się zrozumieć i zapewnić jej jak najlepsze życie, traktował jakby była księżniczką..wszytko brał na swoje barki, odpędzał złe myśli..wychodził na wprost w pół słowa,zdania..Rozumieli się jak nikt inny, potrafili milczeć, a wystarczyło by jedno na drugie spojrzało i już wiedzieli co drugiemu chodzi po głowie.Całe życie pracował by niczego w domu nie zabrakło, ona zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci.
Rozchorował się..nowotwór..walczył, szukał rozwiązania, nie dla siebie, dla niej..Bał się o to jak ona sobie poradzi bez niego..wiele lat toczył tą walkę.
Zestarzeli się..oboje..
Opiekował się nią..do samego końca..Kochał miłością tak gorącą..tak wyrozumiałą..tak odpowiedzialną..Zmarła ze starości w wieku 98 lat w jego ramionach..
Kilka dni po niej odszedł i on, nocą w spokojnym śnie..
