Gwiazda dająca nam życie
Ziemia
Lubię być tu gdzie przestrzeń
Z niebem się spłata
Patrzę jak dzień na spoczynek
Się udaje
Płonie wtedy świat pomarańczem
I różem
Myślę nad odchodzącym dniem
Jaki był...dobry czy nie
Czy wszystko zrobiłam co zaplanowałam
Dziś jeszcze nie wiem
Zapewne jutro będę znać odpowiedź
Na dziś postawione pytanie
Wiadomo że jutro znowu tu przyjdę
Pławić się pięknem i pożegnaniem
Dnia który już nie wróci
Takich pięknych chwil jest tak mało
Wracam wolno przez las
Po tym pożegnaniu
Wolno kroczę słyszę jak cicho
Szepczą drzewa
Gdzieś w oddali
Wilk śpiewa i ptak spłoszony
Kwili...mroczny las
Tajemnice swoje posiada
Trochę straszny ale i piekny
Codzienne powroty po zachodzie słońca
Od dawna to robię
Zapytasz czy się boję?
Odpowiem Ci...nie
Bo las jest tak jak mój drugi dom
A domu nikt się nie boi
https://youtu.be/aBUTsV-FQnI
