Zapatrzeni w przyszłość,zabiegani
Nie dostrzegamy jak gubimy siebie
Brak czasu na oddechn
Na odpoczynek
Brak czasu na człowieka
Mijamy tłumy lecz czy tłum
Zauważa nas?
Życie to ocean
I nigdy nie wiemy co spotkamy
Kiedy do brzegu dopłyniemy
Jesteśmy lupinką dryfującą
Delikatną i skomplikowaną
Nie łatwo samemu tak dryfować
Dlatego szukamy drugiej połowy
Choć nie raz trudno
Wśród plew dobre ziarno znaleźć
Lecz kiedy się to udaje
Szczęśliwie już bez obawy
Na coraz głębsze wody płyniemy
I ocean już sztormami nie straszy
I tak po woli do brzegu drugiego dpływamy
Zwalniamy i z łódki wysiadamy
Życie to jak podróż przez ocean...
Od urodzenia po życia kres
Taka to podróż człowieka jest
https://youtu.be/4HGyJWEZXoE
